زمانی که افراد مجبور به گرفتن یک تصمیم سخت هستند، اولین غریزه آنها معمولاً جمع آوری هر چه بیشتر اطلاعات است. فقط یک مشکل وجود دارد، تصمیم گیری بیشتر افراد در واقع بدتر می شود نه بهتر، زمانی که حقایق و جزئیات اضافی را به آنها ارائه دهید.
پروفسور سامانتا کلینبرگ، استادیار کرسی فاربر، میگوید: «این کاملاً غیر منطقی است، زیرا همه ما دوست داریم فکر کنیم که از اطلاعات عاقلانه برای تصمیمگیری هوشمندانه استفاده میکنیم. اما واقعیت این است که وقتی صحبت از اطلاعات به میان میآید، لزوماً بیشتر بهتر نیست.»
برای مطالعه نحوه تصمیمگیری افراد، محققان معمولا نمودارهای ساده – یا مدلهای علّی – ایجاد میکنند. این مدل ها نشان میدهند چگونه عوامل مختلف به طور منطقی با یکدیگر تعامل دارند تا نتایج خاصی را به دست آورند. اکثر مردم میتوانند به طور مؤثر در مورد چنین مدلهایی استدلال کنند، وقتی نوبت به توصیف سناریوهای فرضی انتزاعی مانند نحوه برخورد بیگانگان در یک مهمانی رقص میرسد. آنها هیچ گونه سوگیری یا پیشتصور در مورد رقص بیگانگان ندارند. مردم تصمیمات خوبی می گیرند زیرا بر اطلاعاتی که به آنها داده می شود تمرکز می کنند.
کار کلینبرگ نشان میدهد که وقتی نوبت به سناریوهای روزمره میرسد، مثلاً چگونگی تصمیمگیری سالم در مورد تغذیه، توانایی افراد برای استدلال مؤثر تمام میشود.
کلاینبرگ توضیح داد: «ما فکر میکنیم که دانش و باورهای قبلی افراد، آنها را از مدل علی که در مقابلشان است منحرف میکند. به عنوان مثال، اگر در مورد اینکه چه چیزی بخورم استدلال میکنم، ممکن است انواع پیشداوریها در مورد بهترین چیزها برای خوردن داشته باشم – و این کار استفاده مؤثر از اطلاعاتی را که به من ارائه میشود سختتر میکند.»
کلاینبرگ و جسی مارش در سال 2020 مجموعه ای از آزمایشات را انجام دادند. آنها چگونگی تغییر تصمیم گیری افراد را در زمانی که انواع مختلف مدل های علّی در سراسر جهان ارائه می کنند، انجام دادند. این آزمایش شامل طیف گسترده ای از موضوعات واقعی، از خرید خانه و مدیریت وزن بدن گرفته تا انتخاب دانشگاه و افزایش مشارکت رای دهندگان بود.
به سرعت مشخص شد که مردم میدانند چگونه از مدلهای علّی استفاده کنند، اما حتی یک مدل بسیار ساده به سرعت بیفایده میشود. وقتی که فقط کمی جزئیات اضافی، فراتر از اطلاعاتی که برای گرفتن یک تصمیم گیری بهتر ضروری است، به ترکیب اضافه شود.
کلاینبرگ گفت: «آنچه واقعاً قابل توجه است این است که حتی مقدار کمی از اطلاعات اضافی تأثیر منفی زیادی بر تصمیم گیری بهتر ما دارد. “اگر اطلاعات زیادی به دست آورید، تصمیم گیری شما به سرعت به همان اندازه بد می شود که گویی اصلاً اطلاعاتی دریافت نکرده اید.”
اگر یک مدل علّی نشان دهد که خوردن غذای شور فشار خون شما را افزایش میدهد. آن همچنین نشان میدهد که اطلاعات اضافی مانند نوشیدن آب باعث تشنگی شما میشود. برای مثال، انتخاب مؤثر در مورد بهترین راه برای حفظ سلامتی برای افراد بسیار سختتر میشود.
اومعتقد است: «این مهم است زیرا نشان میدهد که مشکل فقط این نیست که مردم تحت تأثیر مقدار بسیار زیاد اطلاعات قرار میگیرند. بلکه بیشتر این است که آنها در تلاش هستند تا بفهمند به کدام بخشهای مدل باید توجه کنند».
منبع: موسسه استیونز