استفاده موثر از هوش مصنوعی در تصمیم گیری استراتژیک یکی از بزرگترین عوامل تعیین کننده برای رقابت آینده خواهد بود. تعامل بین انسان و هوش مصنوعی، و همچنین توانایی انتخاب تصمیمات برای واگذاری به هوش مصنوعی، از مهم ترین مهارت ها خواهد بود. دسترسی و ادغام مقیاس و سرعت پذیرش هوش مصنوعی در فرآیندهای تصمیم گیری آینده را شکل خواهد داد.
هوش مصنوعی در حال حاضر نقش مهمی در فرآیندهای تصمیم گیری بسیاری از شرکت ها ایفا می کند. آن به طور فزاینده ای برای اطلاع رسانی سیاست ها و تصمیمات بخش عمومی در سراسر جهان استفاده می شود. به عنوان مثال، برخی از دولتها از یادگیری تحت نظارت برای شناسایی مجرمان و تروریستهای بالقوه استفاده میکنند. تا کنون، تنها 7 درصد از شرکت ها از هوش مصنوعی در تصمیم گیری های استراتژیک بزرگ، مانند توسعه استراتژی یا برنامه ریزی مالی استفاده می کنند.
در عین حال، اهمیت این فناوری برای آینده بسیار زیاد است: 75 درصد از رهبران کسب و کار بر این باورند که چه چیزی شرکتها را از رقبایشان در آینده متمایز میکند، مشخص میشود که چه کسی پیشرفتهترین هوش مصنوعی مولد را دارد.
بیش از 40 درصد از مدیران عامل می گویند که از هوش مصنوعی مولد برای اطلاع رسانی فرآیندهای تصمیم گیری خود استفاده می کنند. مزایای بسیاری از چنین ابزارهای هوش مصنوعی وجود دارد، از انطباق بهتر گرفته تا تصمیمات استراتژیک کمتر جانبدارانه و فراگیرتر.
همزمان با پیشرفته تر شدن هوش مصنوعی، باید استراتژی هایی برای نحوه استفاده از این سیستم ها در تصمیم گیری های مهم ایجاد کنیم. ما باید تصمیم بگیریم که چگونه با هوش مصنوعی بهترین تعامل را داشته باشیم. مهمتر از آن، چه تصمیماتی را می توانیم به طور کامل به هوش مصنوعی واگذار کنیم؟
در واقع، ما فکر می کنیم که رقابت آینده ممکن است نه تنها به این باشد که چه کسی پیشرفته ترین هوش مصنوعی را دارد، بلکه نحوه استفاده از این فناوری چگونه است. برای تصمیم گیری استراتژیک استفاده می شود. این در نهایت بر رقابت پذیری شرکت ها و کشورها در عصر هوش مصنوعی تأثیر می گذارد.
برخی از تصمیمات امروزه به طور کامل توسط هوش مصنوعی گرفته شده است. به عنوان مثال، در Ant Financial، هوش مصنوعی وام ها را تایید می کند و اکنون به طور فزاینده ای در مدیریت ثروت استفاده خواهد شد. همچنین، شرکتهای فناوری مانند فیسبوک، مایکروسافت و نتفلیکس محتوای دیجیتال را با الگوریتمهای یادگیری تقویتی اختصاص میدهند.
در حالی که تصمیمات کاملاً مستقل هوش مصنوعی ممکن است هنوز استثنا باشد، بیشتر تصمیماتی که مدیران و مصرف کنندگان می گیرند قبلاً توسط هوش مصنوعی مطلع شده اند. به عنوان مثال، در آمازون، 35 درصد از درآمد ناشی از توصیه های هوش مصنوعی است. خدمات دولتی نیز به طور فزاینده ای تحت تأثیر این فناوری قرار می گیرند. در سنگاپور، شهروندان میتوانند با استفاده از «Ask Jamie» یا ربات جدید VICA، اطلاعاتی درباره خدمات دولتی 24 ساعته و 7 روز هفته دریافت کنند.
از نظر ما، سه محرک اصلی وجود دارد که سرعت و مقیاس استفاده از هوش مصنوعی در تصمیمگیری را شکل میدهند و در نتیجه بر رقابت تأثیر میگذارند.
یک مطالعه جهانی اخیر نشان داد که سطح اعتماد به هوش مصنوعی در سراسر جهان کاملاً متفاوت است. در حالی که 75 درصد از مردم هند مایل به اعتماد به هوش مصنوعی هستند، تنها 15 درصد در فنلاند و 23 درصد در ژاپن این کار را انجام می دهند. ما معتقدیم که پذیرش هوش مصنوعی در تصمیم گیری به میزان قابل توجهی به سطح اعتماد به سیستم بستگی دارد. آیا در تصمیم گیری مبتنی بر هوش مصنوعی شاهد دنیایی از سرعت های چندگانه خواهیم بود؟ در یک محیط رقابتی، چنین تحولاتی می تواند به طور قابل توجهی بر رقابت پذیری کشورها در فضای فناوری تأثیر بگذارد.
آیا سیستمهای هوش مصنوعی پیشرو در جهان، سیستمهایی باز خواهند بود که اساساً به همه امکان دسترسی به یک هوش مصنوعی فردی را میدهند یا سیستمهای بستهای که شرکتها و کشورها را قادر میسازد خود را متمایز کنند و دسترسی به فناوری را کنترل کنند؟ در دنیایی که در آن سیستمهای بسته غالب هستند، تصمیمگیریهای استراتژیک مبتنی بر هوش مصنوعی ممکن است لوکس باشد.
سومین عاملی که پیشبینی میکنیم مقیاس و سرعت پذیرش هوش مصنوعی در تصمیمگیری را تعیین میکند، روشی است که شرکتها و دولتها میتوانند رابط هوش مصنوعی و انسان را مدیریت کنند. توانایی استفاده موثر از ورودی هوش مصنوعی در تصمیم گیری های استراتژیک و کاهش اثرات سوگیری های انسانی در این فرآیند بسیار مهم خواهد بود.